Już u niemowlęcia może pojawić się szereg objawów, które w przyszłości mogą stanowić źródło wielu

trudności i nieprawidłowych nawyków mających często wpływ na niedobry rozwój mowy u dzieci.

Stąd tak ważna jest wczesna interwencja logopedyczna, aby zapobiegać rozwijaniu się i pogłębianiu

deficytów rozwojowych już u niemowląt.

Gdy Twoje dziecko jest niemowlakiem i:

• ma trudności z przyjmowaniem pokarmu, krztusi się, ssie zbyt łapczywie, szybko się męczy, a
  
  przy tym czujesz, że dziecko nie jest syte (przyczyną może być zbyt krótkie wędzidełko języka,
  
  nieprawidłowe napięcie mięśniowe w obszarze ustno-twarzowym, nieodpowiednio dobrany
  
  smoczek czy pozycja do karmienia),
  
  

• ma nadwrażliwość dotykową (nie lubi kąpieli, mycia głowy, głaskania, przytulania),

• ślini się nadmiernie, nie potrafi gryźć i połykać, często przetrzymuje pokarm w buzi,

• nie reaguje na różne dźwięki z otoczenia,

• nie gaworzy ( tj. świadomie powtarza dźwięki, które wcześniej wypowiada),

• nie domyka ust w ciągu dnia oraz podczas snu, a przy tym zwykle ma wysunięty
  
  i zespolony z wargą dolną język, oddycha stale ustami,

• ma obniżone bądź wzmożone napięcie mięśniowe,

• ma obniżone bądź wygórowane reakcje odruchowe (na przykład wygórowany odruch kąsania,
  
  utrudniający przyjmowanie pokarmu bądź słaby odruch ssania),

• nie toleruje pokarmów innych, niż półpłynna konsystencja,

• z opóźnieniem nabywa umiejętności motoryczne całego ciała.

Gdy Twoje dziecko zbliża się do wieku przedszkolnego i:

• ma trudności z rozumieniem prostych poleceń,

   

• później rozpoczęło wymawiać pierwsze wyrazy, a tempo nabywania umiejętności językowych
  
  jest bardzo powolne,

   

• komunikuje się najczęściej tylko gestem,

   

• ma często przewlekłe stany zapalne górnych dróg oddechowych,

• ma nieprawidłowy nawyk ssania kciuka, gryzienia słomki, wargi dolnej itp.,

• długo korzysta z butelki, kubka „niekapka”, ssie smoczek (powyżej 18 miesiąca życia),

• pojawiają się objawy zaburzeń płynności mowy,

• nawykowo oddycha ustami, nie potrafi wydmuchać noska,

• nieprawidłowo połyka, z językiem wsuniętym między zęby,

• pojawiają się objawy seplenienia międzyzębowego,

• ma wadliwy zgryz,

• nie toleruje pokarmów innych, niż płynna konsystencja,

• mycie zębów czy podawanie twardszych pokarmów do gryzienia i żucia wywołują
  
  u dziecka silny odruch wymiotny,

Rodzice, warto myśleć o profilaktyce, a nie o długotrwałym i niełatwym procesie leczenia powstałych

wad u dzieci. Bo mowa rozwija się od urodzenia. A najkorzystniejszym okresem do profilaktyki i

wczesnej stymulacji logopedycznej jest czas pierwszych miesięcy i lat rozwoju Waszego Dziecka.

Logopeda – Monika Pośpiech